czwartek, 1 marca 2012

A Jędrek?

Czasem, gdy opisuję, czego to my nie robimy z Jędrkiem, mam wrażenie, że najmniej jest w tym Jędrka. Opisu, jak on reaguje, co robi, czego nie itd. Może dlatego, że to najtrudniejsze, a ja nie potrafię być obiektywnym obserwatorem mojego dziecka.
autor: w dniu

3 komentarze:

  1. Shoshi2 marca 2012 07:33

    Mysle ze powinnas opisywac jego reakcje nawet nieobiektywnie, bo to twoje dziecko i dla mamy jej dziecko nawet gluptasek jest najkochanszy i najmadrzejszy... moj mial zwyczaj krasc wszystkim telefony komorkowe , szczegolnie w parku .. a jakich to on technik urzywal by je zdobyc...bardzo inteligentny.. przynajmniej dla mamy;:)

    OdpowiedzUsuń
  2. Ela5 marca 2012 16:05

    Myslę,że trudności może sprawiać ograniczony kontakt z Jędrkiem pod względem pomunikacji.... W końcu w wielu przypadkach chyba raczej zgadujesz niż wiesz...

    OdpowiedzUsuń
  3. Hania6 marca 2012 07:13

    To wszystko prawda.
    Plus dochodzi to, że nie nadążam już patrzeć, myśleć, analizować, a tym bardziej opisywać.

    OdpowiedzUsuń

Subskrybuj: Komentarze do posta (Atom)

Kilka słów wyjaśnienia

 Kochani Dziękuję za wszystkie słowa wsparcia i próby pomocy - rady itd.  Wiem, że KAŻDY piszący pomyślał o nas ciepło i chciał, jak najlepi...

  • Życie z 20 letnim autystą
     Gdy Jędrek był mały, byliśmy na pokazie zorganizowanym przez KTA - francuskiego filmu dokumentalnego  "Mam na imię Sabine" nakręc...
  • "Widziałam chłopca wyleczonego z autyzmu" - forum na StronaDzieci.org
    Cytat: mama_blanki w Dzisiaj o 12:56:29 nie wiem, skąd takie niedowierzanie w niektórych wypowiedziach, [...] tylko trzeba z dzieckiem s...
  • Dżońcio
    Kiedy chłopcy byli młodsi, może było to nawet przed diagnozą, czytałam im często książeczkę - wierszyk Julian Tuwima o Dżońciu. Śmieliśmy s...