Sobota

Dziś udaliśmy się na choinkę z KTA (dla dzieci autystycznych). Jędrek bardzo lubi takie imprezy. Trochę pobrykał, porozglądał się za jedzeniem, zjadł jabłko, zwinął komuś lizaka i ogólnie był zadowolony. Nawet uczestniczył z naszą pomocą w zabawach i nie wyrywał się zbytnio (nie cały czas, ale długo). Jak było rozdawanie prezentów, to wziął paczkę i dał się posadzić Mikołajowi na kolana i zrobić sobie zdjęcie. Był co prawda głównie zainteresowany paczką, ale to i tak jakiś krok do przodu (że usiadł na tych kolanach, że go interesowała paczka). No i to, że nie brykał sam, ale z nami w kółeczku, w wężyku itd, to duży postęp. Niemniej... on ma już 5,5 roku (2,5 roku terapii). Patrzyłam na inne dzieci i... dołowałam się. Bo inne mówiły, bo wykazywały większy kontakt z innymi ludźmi. A Jędrek? Z nami trochę tak, ale już gdy ktoś inny coś do niego mówił, to patrzył w bok, jakby nie zauważał, ignorował totalnie.
A w drodze powrotnej się zsiusiał :( Także dalej mamy problem z siusianiem. Niby przez ostatnie 2 dni zaliczyliśmy tylko 2 wpadki, patrząc na to, co było od poniedziałku to tylko, ale normalnie to jakaś katastrofa. Tyle, że najgorsze w tym wszystkim jest to, że on przestał chodzić sam do łazienki na siusianie. Dziś poszedł raz! Przez pozostały czas, to ja go prowadzałam, bojąc się zostawić mu wolny wybór (bo doświadczenia ostatnich dni bardzo mnie zestresowały). Czuję się z tym fatalnie, jakbyśmy się cofnęli o 3 lata, kiedy Jędrek uczył się sikać w toalecie. A  zabawniejszych stron zaistniałej sytuacji. Pytam się Jędrka któregoś tu dnia: Kto się zsikał w majtki? A on mi na to: MI-Ś. Albo: Gdzie się sika? (zsikał się w pokoju, w majtki). Jędrek: TU. Żartowniś jeden;)
W domu dziś pracowało nam się tak średnio. Jędrek:
- ułożył układankę koguta z 8 części, nie najgorzej, aczkolwiek niecałkowicie samodzielnie (ale jak na pierwszy raz nie było źle)
- odwzorował 5 obrazków z klocków na grze Kamelot (ale był wielce z tego powodu niezadowolony, robił to bardzo niechętnie, nie starając się robić dobrze, albo wręcz starając się robić źle?)
- Pory roku, 5 par puzzli z latem, składał, pokazywał, podpisywał rzeczownikami, czasownikami itd - robił to nieźle, aczkolwiek bywało lepiej przy tego typu zadaniach.
- bawił się swoim prezentem, czyli plastopianką (takimi lepiącymi się małymi kuleczkami) i to mu się podobało.
Ogólnie rzecz biorąc to nie jest chyba źle, ale ja nie jestem w dobrej formie. Brak mi optymizmu, wiary i nadziei. Wiem, że Jędruś jest fajnym, mądrym chłopcem, ale jego stopień zamknięcia w sobie mnie przeraża i przerasta. Mam do Was prośbę, jeśli potraficie, wierzcie w Jędrka. Bo dobrze by było, żeby ktoś w niego wierzył, a mnie tej wiary brakuje :(