Praca w domu

Wczoraj Jędrek był w dobrym humorze i miło nam się pracowało. Pracowaliśmy głównie z pomocą "Co to? Kto to?"  na 6 obrazkach i dobranych do nich dźwiękach, które można usłyszeć w domu (młotek, piła, telefon, skrzypienie drzwi, dzwonek do drzwi, plusk wody). Jędrek powtarzał te słowa (woda, piła, telefon, młotek - samodzielnie, drzwi, dzwonek z lekką pomocą słuchową, ale jak pięknie mówił dzwonek!:) Podawał obrazki, pokazywał je palcem (jak super wyciąga sam paluszek i dotyka! Ma co prawda tendencje do podawania, ale jest już w stanie pokazać też palcem!) Próbował też odpowiadać na pytania, typu: Co to? Odpowiedzieć, a nie powtórzyć (to duża różnica), czasem mu co prawda lekko podpowiadałam mimicznie początek, ale też parę razy udało nam się bez tego (woda, telefon!). Wybierał też obrazki słuchając dźwięków, po czym mówił, co to (lekka podpowiedź mimiczna lub słuchowa). Podpisywał obrazki etykietami typu: telefon, ale też stuk młotka, plusk wody i nie miał z tym żadnego problemu. Na koniec podawał napisy słuchając nagrań. Ładnie nam się pracowało. Zachwycała mnie jego artykulacja (no taki młotek czy dzwonek, to łatwe do powiedzenia nie są :), fajnie współpracował. Oczywiście to nie jest tak, że on siedzi skupiony na robocie. Trochę odlatywał, ale mimo wszystko współpracował.
Dziś był w gorszym nastroju do pracy. Okazywał swoją niechęć, ale nie było źle. Ćwiczyliśmy najpierw odtwarzanie wzorów z klocków z obrazka na przestrzeń za pomocą gry Kamelot. Przerobiliśmy pierwsze startowe 12 obrazków. Chodziło mi o to, by Jędrek robił to jak najbardziej samodzielnie. Musiałam mu jednak podpowiadać, często poprawiać (tzn. mówić, że nie tak, pokazywać na obrazku, prosić o poprawienie, podpowiadać słownie, że obok itd). Zdawać by się mogło, że przełożenie obrazka na przestrzeń sprawia mu problem. Momentami jednak... nie byłam tego pewna. Bo gdy np. zapowiedziałam, że jakiś klocek będzie trudny do położenia, to on myk, zrobił go jak trzeba. Przypadek? Czy wjechałam na ambicje (czasami się udaje). Myślę że to bardzo dobre zadanie dla Jędrka i choć nie jest zbyt chętny do robienia tego (zanim się nauczył, już mu sie znudziło? Czy problem w samodzielności, której wymagam? Staram się podpowiadać mu tylko słownie lub pokazując na obrazku), to trzeba to kontynuować (póki nie będziemy musieli oddać gry bo nie nasza ona).
Potem pracowaliśmy na innej pożyczonej grze Mini Mózg elektroniczny. Są tam obrazki a poprawną odpowiedź wybieramy dotykając właściwej dziurki wtyczką (i wtedy pali się lampka i gra pozytywka; z jednej strony co prawda nie chciało nam działać, ale potem się naprawiło, więc może następnym razem będzie działać wszystko). Nie przypuszczałam, że Jędrek na to pójdzie, raczej myślałam, że będę musiała to wtykać albo sama albo jego ręką, a tymczasem robił to sam (no może nie zawsze najzgrabniej ale jednak) i najwyraźniej mu się podobało. A pracowaliśmy dziś na obrazkach z serii "Co kto jada?". Była więc artykulacja kilku zwierzaków i jedzenia, próby odpowiadania na pytania typu: Co je mysz? albo odwrotnie Kto je ser? Jędrek odpowiadał też najpierw na pytania pokazując właściwy obrazek, co bylo tym trudniejsze dla niego, że wszystkie obrazki były na jednej kartce (naprawdę całkiem nieźle idzie mu pokazywanie palcem, nieidealnie może, bo nie zawsze trafia, ale postęp jest spory). Sprawdzaliśmy też odpowiedzi na pipczącym urządzeniu. Była artykulacja (powtarzanie) zdań typu: Mysz je ser. Jeśli chodzi o właściwe dokonywanie wyborów, to bez większych problemów.
Zrobiliśmy też drugą serię kartek, typu: Dopasuj cień. Artykulacja, pytania (Co to?), pokazywanie, wybieranie cienia. Sprawdzanie na "pipczydle". Bardzo fajna gra!