Ostatnio

Czwartek- hipoterapia bez
mamy i co gorsza bez cukierków. I dało rady. Chłopak wrócił do
domu zadowolony. Na zajęciach, trochę próbował marudzić,
schodzić z konia, ale dał się ostatecznie przekonać.

Potem – wyjazd do
Warszawy. 7 godzin zajęć u naszej terapeutki-logopedki w czwartek i
piątek. pierwszego dnia było dość ciężko. Asia musiała wydobyć
z niego znowu DA, które mu zanikło, ale następnego dnia, to był
miód na moją duszę. Pracowali ciężko i owocnie. Mówili 2
(czasami 3) sylabowe wyrazy z sylabami: BA, DA, FA, GA, JA, KA, LA,
ŁA, MA, NA, PA, TA, WA (czasem z inną samogłoską). Bardzo ładnie
to wychodziło, po poćwiczeniu Asia nie musiała nic wyciskać z
Jędrka, wystarczyła lekka pomoc, dotknięcie tu i ówdzie albo i
nie. Oczywiście to się jeszcze nie przekłada na to, że on mi to
samo w domu powie (bo po pierwsze przed niektórymi sylabami
potrzebuje poćwiczyć, a po drugie nie zawsze umiem dotknąć go
odpowiednio). Ale i na zajęciach powtórzył zupełnie sam MAŁA i w
domu zrobił to kilkakrotnie. Pięknie też mówi zupełnie sam ŁA.
I w ogóle ma dużo większą chęć powtarzania, aczkolwiek jeszcze
nie panuje samodzielnie nad tym wszystkim. A na basenie próbował
powtórzyć WODA i coś w tym stylu mu nawet 2 razy wyszło.

Znowu przeżywam ciężkie
chwile, smutno mi, że Jędrek ma autyzm, że nie może się bawić
jak inne dzieci, ale gdy widzę takie postępy jak na zajęciach –
widzę sens jeżdżenia na terapię i myślę sobie, że coś
ostatnio za mało wierzę w mojego Jędrka.

A jeszcze u Asi mieliśmy
trochę dogoterapii i też widziałam postęp. Już tak nie
protestował przed dotykaniem psa jak poprzednio, nawet widać było,
ze mu się to podoba. Miał opór przed kładzeniem się na psa, ale
i z tym na pewno następnym razem będzie lepiej.

W piątek wieczorem
odwiedziliśmy małych kuzynów Jędrka i też było fajnie. Jędrek
wiadomo w relacje z nimi nie wchodził, ale nie uciekał od nich, był
w tym samym pokoju i widać było, że mu się podoba.

Potem chłopaki pojechali
sami do dziadków i Jędrek był bez mamy 1,5 doby i było dobrze! A
on przecież jest straszny maminsynek, ale widzę, że po pierwsze
lepiej już funkcjonuje beze mnie, a po drugie ma lepsze relacje z
tatą (można już chyba powiedzieć, że bardzo dobre).

W niedzielę byliśmy na
basenie. Jędrek wniebowzięty. Bawił się na małym basenie, nie
unikał nas, wchodził w relacje, pływał na dużym (z gąbką
wokół), sam poszedł na zjeżdżalnie (musiałam go gonić) i
tradycyjnie posiedzieliśmy w jacuzzi.

Tylko po powrocie nie mógł
zasnąć (przespał się sporo w dzień, zasypia w samochodzie) i
złościł się, tupał, aż przyszedł sąsiad:( Sąsiadów mamy
miłych i cierpliwych, ale w końcu nie wytrzymali:(